ไล้ลิ้นตนตามซี่ฟันอย่างหยอกล้อ ควานกวาดหยาดน้ำหวานพร้อมทั้งเกี่ยวพันลิ้นเล็กของคนน้อง นัมจุนรู้สึกเหมือนตัวเองจะขาดอากาศหายใจตายเสียให้ได้ ด้วยความที่ตกใจจนเผลอกลั้นหายใจบวกกับการรุกล้ำโดยที่ตนไม่ทันได้ตั้งตัว
มือสวยทุบอกแกร่งเบาๆ ให้สัญญาณว่าเขาเริ่มหายใจไม่ออกแล้วจริงๆ ชูก้าไม่ได้คิดจะดื้อดึงอะไร เขายอมละออกจากริมฝีปากอิ่มตรงหน้าแต่ก็ไม่ลืมหยอกล้อขบกัดปากล่างเล่นเป็นการอำลา
เมื่อเป็นอิสระนัมจุนก็รีบกอบโกยอากาศเข้าปอด "พี่ก้า..จูบจุนทำไม"
คนโดนถามยิ้มก่อนจะก้มลงไปซุกไซร์ซอกคอขาวยั่วสายตาตรงหน้า "พี่ครั-อ๊ะ!!" เจ้าของลิ้นชื้นลากเรียวลิ้นร้อนไปตามลำคอขาว ไล่ลงมาถึงไหปลาร้าที่โครงขึ้นมาเด็นชัดก่อนจะขบกัดเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
"อึ่ก..พี่ทำอะไรครับ?"นัมจุนเค้นเสียงออกมาอย่างยากลำบากใบหน้ากลมเห้อร้อนขึ้นมาดื้อๆ
"ง้อหนูไงครับ"จบประโยคมือขาวเริ่มทำหน้าที่ ชูก้าเลิกเสื้อตัวบางขึ้น จนเผยให้เห็นแผงอกขาวเขาก้มลงไปหยอกล้อหยอดอกสีอ่อนของคนน้อง พร้อมนิ้วอีกข้างที่ทำหน้าที่ วนเล่นเขี่ยอีกข้างไปด้วย กดเล็บลงบนรูเล็กเบาๆ ส่วนปากก็ดูดดุนพร้อมกัดมันอย่างหมั่นเขี้ยว "อ๊ะ....พี่...ครั.บ?"
"น้องจุน พี่ก้าขอได้ไหม"
"..."
"พี่ถือว่าเราตกลงนะ"
มือขาวถอดกางเกงตัวดำของคนน้องออกพร้อมอันเดอร์เวร์ตัวเล็ก เผยให้เห็นแก่นกายพอดีมือ เขากุมแก่นกายนั้นไว้ก่อนจะรูดมันขึ้นลงช้าๆ
นัมจุนครางกระเส่า "ฮ๊าา...พี่กะ..อ๊ะ..อึก" ร่างบางกระตุกเกร็ง
เมื่อคนพี่เห็นดังนั้นจึงรีบปล่อยมือจากแก่นกายนั้น เรียกง่ายๆ ก็ค้าง
"อือ...หยุดทำไมครับ...งือออ..อยากเอาออก" มือสวยพยายามจะเอื้อมมาทำด้วยตัวเองแต่ก็โดนคนพี่ปัดออกไป "ไม่ไหวแล้ว...ให้จุนปล่..อย อึก"ร่างทั้งร่างบิดเร้าไปมาอย่างทรมาน
ชูก้ายกยิ้มพอใจผลงานตัวเอง เขาเอื้อมมือไปหยิบขวดเจลหล่อลื่นใหม่เอี่ยมออกมาเปิดฝา ก่อนจะบีบขวดเจลให้น้ำเจลสีใสไหลลงมาบนก้านนิ้วขาวของตน
เขาค่อยๆดันนิ้วชี้เข้าไปในจีบสวย
"เจ็บ...พี่ครับ..จะ..เจ็บ" นัมจุนส่ายหน้าพัลวัน เขาไม่ต้องการมันเลย "อดทนหน่อยนะครับ" "เจ็บ.."
เมื่อนิ้วแรกเข้าไปจนสุดเขาจึงค่อยใส่นิ้วที่สอง...สาม...และสี่ิ
นัมจุนแทบจะกรีดร้อง เขารู้สึกเหมือนช่องทางด้านหลังของตนฉีกขาด
น้ำตาสีใสคลอหน่วยที่หางตาเล็กชูก้าเห็นดังนั้นจึงก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้เบาๆ "อีกนิดนะครับ"
นิ้วยาวถูกกดเข้าดึงออกช้าๆ
"พี่ครั..จุนจะตายแ..ล้ว"
"555 พี่ก้าไม่ทำหนูตายหรอก"
ระหว่างคุยกันชูก้าก็ดึงนิ้วตนออกจากช่องทางนั้น แทนที่ด้วยแก่นกายใหญ่ คนบนเตียงแทบจะร้องไห้โฮเหมือนเด็กประถม "พี่ครับ..เข้าไม่ได้แน่..ไม่ทำได้ไหม"
คนพี่ไม่ฟังเขากดส่วนหัวเข้าไปช้าๆ "เจ็บ..พีครับ เจ็บมา..ก" นัมจุนกลับมามีน้ำตาอีกครั้ง ชูก้าจิ๊ปากพร้อมบ่นกับตัวเองเบาๆ "เบิกทางแล้วนะทำไมยังเข้าไม่ได้วะ..เจลก็ไหลเยิ้มเป็นน้ำตกแล้วเนี้ย"
ร่างขาวดันตัวตนของตัวเองเข้ารวดเดียว เอาเหอะ..ให้น้องเจ็บรวดเดียว
"อ๊าา..เจ็บ.."
"เดี๋ยวพี่แช่ไว้ให้หนูชินละกัน"ว่าแล้วก็อยู่ค้างท่าเดิมไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย จนเจ้าของช่องทางเริ่มอึดอัดซะเอง
"อึด..อัด ขยับเถอะครับ"เมื่อได้สัญญาณอนุมัติ เจ้าของกายใหญ่ก็ค่อยขยับตัวตนเข้าออกช้าๆพร้อมสังเกตคนน้องไปด้วย เห็นเขาว่ากันว่าในนี้มันมีจุดที่ทำให้ฝ่ายรับรู้สีกดีไปกับเราด้วย เขาค่อยๆควงแก่นกายหาจุดที่ว่านั้นช้าๆ จนเห็นอาการคนน้องที่เปลี่ยนไป
"อ่า..อ๊ะ"
"รู้สึกอะไรหรอ..ตรงนี้ใช่ไหม"
ชูก้าดันตัวเข้าไปอีกรอบ เขากดจุดเดิมซ้ำจนนัมจุนเริ่มกระตุกเกร็งพร้อมปล่อย..แต่โทษที พี่อยากแกล้งน้องว่ะ
"อือออ หยุดทำไม"ร่างบางบิดกายเร้า เขาค่อยๆขยับสะโพกตัวเองแต่ก็โดนคนพี่จับยึดไว้แน่นไม่ให้ทำอะไร "พี่ครับ...ทรมาน งืม" ชูก้าพลิกตัวเองลงไปนอน เขาจับคนน้องขึ้นมานั่งแทน
"ออนท็อป..แล้วหนูจะเป็นคนบังคับเกมส์เองได้หมดเลย"นัมจุนไม่ได้ขัดขืนอะไร สะโพกบางเริ่มขยับตนบนแก่นกายใหญ่ หาจุดที่ตนพอใจแล้วเริ่มขยับรัวเร็วแต่ก็ไม่วายโดนคนพี่กระแทกสวน
"จุก..อื้มม พี่ครับ..จุนเหนื่อย ท่านี้เหนื่อ..ย อ๊า" ชูก้าพลิกคนน้องลงเตียงไปอีกครั้ง จับสะโพกมนโก่งขึ้นเล็กน้อยส่วนมือขาวก็กดหลังน้องให้อกแนบไปกับเตียงนุ่ม "อ๊า..สะ..เสียว อื๊อ อ๊ะ!!"
เสียงครางที่สูงกว่าทุกครั้งดังขึ้นตามด้วยเสียงหอบหายใจถี่ นัมจุนปลดปล่อยออกมาแล้ว แต่ชูก้ายังไม่ออกเลย เขารีบกระแทกสะโพกกลมเร็วขึ้นเพื่อส่งตัวเองให้เสร็จตามน้องไป
"อืม.." น้ำรักขาวถูกฉีดใส่ช่องทางเล็กจนเอ่อล้น
"พรุ่งนี้พี่จะเอาออกให้นะครับ" ก้มลงไปจับหน้าคนน้องมารับจูบเบาๆก่อนจะถอนแก่นกายตนออกแล้วล้มลงนอนข้างๆ
"ฮ๊า..ครับ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น